برونفکنی یا درونفکنی!

[Seaker]

در مورد کارت پاسور شخصا این موضوع رو تجربه نکردم و دنبالش هم نبودم، چیزی که بیشتر روش کار کردم تغییر افکار دیگران از راه دور بوده که تقریبا می تونم بگم موفق بودم و به همین دلیل هم بعد از اطمینان از این موضوع بلافاصله استاپ کردم و دیگه سراغش نرفتم چون این چیزها نه تنها باعث رشد نمی شن که می تونن باعث افتادن در دام ایگو بشن که بسیار خطرناکه و سقوط دقیقا از همین جا شروع می شه.

سلام
سای شمن من به یه همچین شخصی برخورد کردم اونم تلفنی
بدون اینکه منو ببینه و ببینمش افکار و اسمهایی که توی ذهنم بود رو میخوند
حتی مکانی که من توش بودم رو گفت چجوریه
حتی حس من رو میخوند
اصلا نتونستم هضمش کنم که قضیه چیه
میشه نظرت رو بگی در این مورد؟

[Seaker]

این کامنتم نمیدونم تا چه حد درسته دلیل علمی ندارم ولی دوست دارم نظر دوستانو بدونم
مغز انگار مثل یک گیرنده و فرستنده عمل میکنه
بعضی افراد انگار قسمت هایی از مغزشون که قادره این امواجو بگیره فعاله و میتونه این امواج رو بخونه
البته من خودم یه بار تحت تاثیر ماشروم این قابلیت رو در خودم دیدم

[navidkhan]

در کمال احترامم به شما باید بگم که تاثیر روی افکار دیگران چه با برونفکنی چه با هر متد ماورایی(شبه علمی) امکانپذیر نیست و تنها راه تاثیر روی افکار دیگران صحبت کردن و تبادل اطلاعاته که شاید بنظر انسان امروری ساده بنظر بیاد اما معجزه بزرگیه که انسان میتونه افکارش رو بوسیله نوشتن و سخن گفتن به اشتراک بزاره. البته بوسیله هیپنوز هم میشه افکار افراد رو تغییر داد. توصیه میکنم روش پاسور رو تست کنید و اگه موفق شدید برید بنیاد جیمز رندی و جایزه بزرگ رو بگیرید . خیلی ملموس تر و راحتتر از تاثیر رو افکار دیگرانه .

خیلی در مورد آنچه که تا به الان میدونی و آنچه به نظرت امکانپذیره و آنچه به نظرت امکانپذیر نیست مطمئن نباش

[sabzak]

خیلی در مورد آنچه که تا به الان میدونی و آنچه به نظرت امکانپذیره و آنچه به نظرت امکانپذیر نیست مطمئن نباش

اصولن با این دیدگاه شما میشه از چیزی اطمینان داشت؟

[Multikhers]

درست می فرمایید ارتباطی به برون فکنی نداره و تحت تاثیر ماده ای خاص بوده. در مورد اینکه تلپاتی بوده یا چیز دیگه به نظرم نیاز به سنجش های دقیقتر وجود داره و فقط چون این اتفاق افتاده نمی شه چیزی رو ثابت کرد. در مورد جایزه بنیاد رندی هم باید عرض کنم که افراد زیادی هستند که چنین مواردی رو به طور علمی بررسی و اثبات کردند مثلا دکتر روپرت شلدرک که مثلا در مورد احساس سگ ها به صاحبانشون و تشخیص اومدن اونها از کیلومترها تحقیقات مفصلی کرده ولی چون اغلب در مورد حیوانات بوده شامل این جایزه نمی شه. در مورد انسانها هم افرادی که چنین قدرتهایی دارند اغلب دنبال نمایش یا جایزه نیستند نمونه ی معروفش جان چنگ هست که حتی کانال چهار یک مستند در موردش درست کرده و چند متخصص رو برای بررسی دقیقتر پیش ایشون بردند. پیشنهاد می کنم حتما این مستند رو ببینید:

https://youtu.be/TdYM0vNufwc

در مورد ساعت اومدن صاحب سگ: سگها از طریق احساس غلظت بوی باقیمانده از صاحبشون توی خونه و کمرنگ شدن این بو در طول زمان به ساعت اومدن صاحباشون پی میبرن.

[navidkhan]

اصولن با این دیدگاه شما میشه از چیزی اطمینان داشت؟

هدف اینه به جایی برسی از چیزی اطمینان نداشته باشی

[sabzak]

هدف اینه به جایی برسی از چیزی اطمینان نداشته باشی

فکرنمیکنم هدف همه این باشه

[navidkhan]

دوستان یه توضیح در مورد عدم اطمینان در مورد هرچیزی براتون مینویسم، اول با این سوال بحث رو شروع میکنم که آیا به نظر شما چیزی وجود داره که بتوان با صد در صد اطمینان در مورد اون صحبت کرد؟ اگر جواب شما مثبت هست پیشنهاد میکنم بیشتر در این مورد فکر کنید. در طی گذشت سالها و آنچه که تاریخ جهان نشان داده ما لحظه به لحظه پی بردیم که هیچ چیزی قطعی نیست و همه چیز نسبی است. ما بارها و بارها دیدیم که بسیاری از نظریه ها و ادعاها و قوانین دستخوش تغییر شدن و چیزی که مطلقا درست پنداشته میشد اکنون کاملا مردود است. چرا هدف این هست که به جایی برسیم که از چیزی اطمینان نداشته باشیم ؟ زیرا وقتی یک فرداز لحاظ خرد دچار تغییر و تحول مثبت و رشد میشه ، وقتی یک فرد وقت بسیار زیادی رو برای بررسی و مطالعه چیزها صرف میکنه کم کم این حقیقت بر او آشکار میشه که قطعیتی در کار نیست و زمانی که محدوده و بانک اطلاعاتی شما گسترش پیدا میکنه میبینید که برای یک سوال هزاران جواب وجود داره که بسیاری از جواب ها با یکدیگر در تضاد هستند و یکدیگر رو نقض میکنند. باور کنید اصلا وارد بحث معنوی و عرفانی نشدم و فقط به منطق بسنده کردم. پس ابتدا رو در انتها بگم، اگر هدف شما روشن شدن هست که به عرایضم توجه کنید ، اگر هدفتان سرگرم کردن خودتان و گذشتن وقتتون هست که اصلا یک کلمه از حرفایی که زدم رو باور نکنید و به مسیر خوش آب و هوای خودتون ادامه بدید. سفر خوبی رو براتون ارزومیکنم

[sabzak]

دوستان یه توضیح در مورد عدم اطمینان در مورد هرچیزی براتون مینویسم، اول با این سوال بحث رو شروع میکنم که آیا به نظر شما چیزی وجود داره که بتوان با صد در صد اطمینان در مورد اون صحبت کرد؟ اگر جواب شما مثبت هست پیشنهاد میکنم بیشتر در این مورد فکر کنید. در طی گذشت سالها و آنچه که تاریخ جهان نشان داده ما لحظه به لحظه پی بردیم که هیچ چیزی قطعی نیست و همه چیز نسبی است. ما بارها و بارها دیدیم که بسیاری از نظریه ها و ادعاها و قوانین دستخوش تغییر شدن و چیزی که مطلقا درست پنداشته میشد اکنون کاملا مردود است. چرا هدف این هست که به جایی برسیم که از چیزی اطمینان نداشته باشیم ؟ زیرا وقتی یک فرداز لحاظ خرد دچار تغییر و تحول مثبت و رشد میشه ، وقتی یک فرد وقت بسیار زیادی رو برای بررسی و مطالعه چیزها صرف میکنه کم کم این حقیقت بر او آشکار میشه که قطعیتی در کار نیست و زمانی که محدوده و بانک اطلاعاتی شما گسترش پیدا میکنه میبینید که برای یک سوال هزاران جواب وجود داره که بسیاری از جواب ها با یکدیگر در تضاد هستند و یکدیگر رو نقض میکنند. باور کنید اصلا وارد بحث معنوی و عرفانی نشدم و فقط به منطق بسنده کردم. پس ابتدا رو در انتها بگم، اگر هدف شما روشن شدن هست که به عرایضم توجه کنید ، اگر هدفتان سرگرم کردن خودتان و گذشتن وقتتون هست که اصلا یک کلمه از حرفایی که زدم رو باور نکنید و به مسیر خوش آب و هوای خودتون ادامه بدید. سفر خوبی رو براتون ارزومیکنم

این نسبی بودن همه چیز در دنیا رو نباید بصورت مغالطه امیز و صفر و صدی باهاش مواجه بشیم .چراکه اگر بشریت با این دید پیش میرفت اصلن توجیهی برای فهم و حصول اطمینان در مورد مسایل طبیعی و .. وجود نداشت و علم پیشرفتهای اکنونش رو که از دیدِ شما همه غیرقابل اطمینان و بیهوده هستند را بدست نمی اورد.
راستی یه سوال;
شما از وجود خودتون اطمینان دارید .یا نسبتن وجود دارید؟

[navidkhan]

این نسبی بودن همه چیز در دنیا رو نباید بصورت مغالطه امیز و صفر و صدی باهاش مواجه بشیم .چراکه اگر بشریت با این دید پیش میرفت اصلن توجیهی برای فهم و حصول اطمینان در مورد مسایل طبیعی و .. وجود نداشت و علم پیشرفتهای اکنونش رو که از دیدِ شما همه غیرقابل اطمینان و بیهوده هستند را بدست نمی اورد.
راستی یه سوال;
شما از وجود خودتون اطمینان دارید .یا نسبتن وجود دارید؟

به نظر من این نکته عدم اطمینان باعث شده ما تا به اینجا پیشرفت کنیم ، شک کردن نیاکان ما به آنچه قطعی فرض میشده باعث شده تا اون رو دوباره و دوباره مورد بازبینی و تحقیق قرار بدن و هر بار بهتر از قبل اونو بهینه کنند، به نظر شما اگر انسان ها به قطعی بودن این نظر که انسان نمیتواند پرواز کند بسنده میکرد آیا کسی در ذهنش رویای ساخت هواپیما رو پرورش میداد؟
معتقدم که عدم اطمینان به آنچه که هست و آنچه که میبینیم و آنچه که باور داریم باعث پیشرفت های کنونی و علمی شده.

اما چرا غیر قابل اطمینان و بیهوده را باهم آوردین؟ هرچیزی که غیر قابل اطمینان هست بیهوده نیست. بیهوده بودن و غیر قابل اطمینان بودن دو چیز متفاوت هستند.

و در آخر راجع به سوالتون سبزک جان ، این سوالی که پرسیدید سخت ترین سوالی بود که میشه مطرح کرد و به نظرم یکی از سخت ترین سوال های هست که در این گیتی وجود داره . هرکس بتونه به این سوال دقیقا جواب بده هفت شهر عشق رو پشت سر گذاشته